سال‌ها از آخرین باری که تلاش کرده‌ایم یک صفحه‌کلید بلوتوثی یا USB را به گوشی اندرویدی خود متصل کنیم، گذشته است. پس از سال‌ها حمایت از صفحه‌کلیدهای فیزیکی QWERTY و نپسندیدن تایپ روی صفحه لمسی، به‌طور تدریجی به تایپ با ضربه زدن روی سطح شیشه‌ای عادت کرده‌ایم. چند باری پیش آمده که بخواهیم یک صفحه‌کلید برای تبلت‌های اندرویدی خود داشته باشیم، اما این نیاز آن‌قدر زیاد نبوده که ما را وادار به خرید کند.
اما این موضوع، زمانی که شروع به آزمایش صفحه‌کلید Clicks با Pixel 9 Pro کردیم که نسخه بتای QPR3 اندروید ۱۶ را اجرا می‌کند، تغییر کرده است. قبلا گزارش‌های میشال رحمان، از تلاش‌های گوگل در زمینه پشتیبانی از صفحه‌کلید را برای سال‌ها دنبال کرده بودیم، اما واقعاً انتظار نداشتیم این تجربه تا این اندازه خوب باشد. در ادامه، مروری داریم بر تمام ویژگی‌های فوق‌العاده‌ای که از استفاده یک صفحه‌کلید خارجی با اندروید ۱۶ لذت می‌بریم.
از همان لحظه‌ای که صفحه‌کلید را وصل می‌کنیم
وقتی صفحه‌کلید Clicks را به Pixel 9 Pro خود متصل می‌کنیم و روی یک فیلد متنی ضربه می‌زنیم، بلافاصله یک دکمه شناور کوچک روی نمایشگر ظاهر می‌شود که زبان انتخاب‌شده فعلی را نمایش می‌دهد. در تصویر، این “US” شناور را در وسط سمت چپ صفحه می‌بینید، اما در تصاویر پایین، وضوح آن بیشتر است.
این نوار ابزار شناور چند نسخه قبل به Gboard اضافه شده بود، اما همچنان یکی از قابلیت‌های شاخص آن است. به جای اینکه با ترکیب کلید CTRL + Space بین زبان‌ها جابه‌جا شویم و امیدوار باشیم به زبان مورد نظر برسیم، می‌توانیم مستقیماً همان زبان دلخواه را انتخاب کنیم. این قابلیت تنها به انتخاب زبان محدود نیست و امکانات بیشتری ارائه می‌دهد.
نیازی نداریم بین استفاده از Gboard یا اتصال صفحه‌کلید خارجی برای داشتن همه قابلیت‌های Gboard یکی را انتخاب کنیم. منوهایی وجود دارد که بهترین ویژگی‌های Gboard را نمایش می‌دهد تا با انتخاب صفحه‌کلید فیزیکی، از این امکانات محروم نشویم. ایموجی‌ها، تصاویر GIF، تاریخچه کلیپ‌بورد، ترجمه سریع، تایپ صوتی؛ همه آن‌ها موجودند همراه با یادآوری میان‌بری که آن‌ها را فعال می‌کند.
حتی بهتر از آن می‌توانیم این دکمه شناور را به یک نوار ابزار ثابت در پایین صفحه تغییر دهیم که پیشنهادهای تصحیح خودکار، کلمات پیش‌بینی‌شده بعدی و کلید ورودی صوتی را ارائه می‌دهد. این باعث می‌شود سریع‌تر از پیشنهادهای عالی Gboard برای چسباندن مواردی که تازه کپی کرده‌ایم، استفاده از پرکردن خودکار با 1Password (یا هر مدیر رمز عبور دیگر)، یا افزودن کد 2FA شناسایی‌شده خودکار که از طریق پیامک دریافت کرده‌ایم، بهره‌مند شویم. خوشحالیم که مجبور نیستیم بین استفاده از Gboard یا اتصال صفحه‌کلید خارجی یکی را انتخاب کنیم، بلکه هر دو را همزمان داریم.
میانبرهای صفحه‌کلید بیشتری وجود دارد
استفاده از صفحه‌کلید فیزیکی با گوشی یا تبلت اندرویدی، چه از طریق بلوتوث و چه USB، تجربه‌ای دشوار و با شیب یادگیری تند بوده است. اندروید برای کار با انگشت، حرکات لمسی و دکمه‌های روی صفحه طراحی شده است. پیش از این نمی‌دانستیم چه اندازه نیاز داریم برای کارهایی که کلید متناظر روی صفحه‌کلید ندارند، به صفحه دست دراز کنیم.
اما اندروید ۱۴ فهرست گسترده‌ای از میانبرهای صفحه‌کلید معرفی کرد که بسیاری از عملکردهای سیستمی را با ترکیب کلیدها در دسترس قرار می‌دهد. به جای تغییر گرفتن برای فشردن کلید پاور و ولوم جهت گرفتن اسکرین‌شات، می‌توانیم Search + S را بزنیم. Search + N اعلان‌ها را پایین می‌آورد، Search + H به صفحه اصلی می‌رود، Search + Tab فهرست برنامه‌های اخیر را باز می‌کند و البته همواره می‌توانیم با Ctrl + C و Ctrl + V کپی و جای‌گذاری کنیم.
فکر می‌کردیم که برای پیمایش فهرست‌های طولانی باید به صفحه دست بزنیم، اما کلید Space این کار را انجام می‌دهد. بیش از ۲۰ میانبر سیستمی، چهار میانبر دسترسی‌پذیری و نه میانبر Gboard وجود دارد که همگی را می‌توان در یک فهرست سریع از نوار ابزار یا با تایپ Search + / مرور کرد. حتی میانبرهای پنهانی هم هست، مانند استفاده از کلید Space برای پیمایش رو به پایین هر برنامه، که هنگام خواندن مقاله در کروم بسیار مفید است.
خیلی خوب است که می‌توانیم از هر اپلیکیشن، فهرست اپ‌ها را با کلید Search باز کنیم. و می‌توانیم سریعاً پنجره‌ها را در حالت تقسیم صفحه با Search + Ctrl + Right یا Left تغییر اندازه دهیم. همچنین، قدردان این هستیم که گوگل اجازه داده چند برنامه مهم‌اش از طریق میانبرها قابل دسترسی باشند. پنج مورد پرکاربرد این‌ها هستند و اینکه بتوانیم از هر برنامه بدون عبور از صفحه اصلی یا فهرست برنامه‌ها به آن‌ها دسترسی داشته باشیم، صرفه‌جویی زیادی در زمان است:
Search + C = Google CalendarSearch + B = ChromeSearch + E = GmailSearch + M = Google MapsSearch + Y = YouTube
کل منوی میانبرها قابل جست‌وجو بوده و در اندروید ۱۵ برای تبلت‌ها بهینه شد و اکنون در اندروید ۱۶ قابل شخصی‌سازی شده است. فعلاً فقط روی تبلت‌ها می‌توان میانبرهای دلخواه را تنظیم کرد، اما گوگل اعلام کرده این قابلیت به‌زودی به گوشی‌ها هم می‌آید. امیدواریم گوگل امکان اختصاص میانبر به هر برنامه دلخواهمان را بدهد. مثلا دوست داریم با میانبر به واتساپ، Spotify، Slack یا Asana برویم.
ویژگی‌های اضافی که نمی‌دانستیم به آن‌ها نیاز داریم
فراتر از این قابلیت‌ها، اندروید تجربه کار با صفحه‌کلید را سازگارتر و در دسترس‌تر کرده است. ممکن است صفحه‌کلیدی که استفاده می‌کنیم کلید اختصاصی Caps Lock یا Action/Search نداشته باشد، اما می‌توان آن را در منوی کلیدهای تغییردهنده در تنظیمات صفحه‌کلید فیزیکی تعیین کرد. اگر زبان انتخابی را تغییر دهیم، می‌توانیم پیش‌نمایشی از چیدمان صفحه‌کلید ببینیم تا در صورت تفاوت با صفحه‌کلید فیزیکی، از خطا جلوگیری شود. هیچ‌کس نمی‌خواهد با زدن Q، حرف A دریافت کند؛ مخصوصاً کاربران AZERTY.
همچنین قابلیت‌هایی کمتر شناخته‌شده وجود دارند، مانند تعیین زمان فعال‌شدن تکرار حرف هنگام نگه‌داشتن طولانی یک کلید، و مجموعه‌ای از بهبودهای دسترس‌پذیری در اندروید ۱۵ که مدت زمان لازم برای ثبت یک فشار را کاهش می‌دهند یا الزام غیرضروری فشردن همزمان تمام کلیدهای میانبر برای اجرای یک فرمان را حذف می‌کنند. در صفحه‌کلید فیزیکی کوچکی مانند Clicks Keyboard، این موضوع حتی بدون وجود مشکلات حرکتی منطقی است. فشار دادن کلید Search سپس Ctrl به‌مراتب آسان‌تر از تلاش برای فشردن همزمان دو کلید کوچک و مجاور یکدیگر است.
اندروید همچنین قابلیتی برای شبیه‌سازی ماوس با صفحه‌کلید فیزیکی ارائه می‌دهد که به ما اجازه می‌دهد مکان‌نما را به چپ، راست، بالا، پایین و در تمامی جهات حرکت دهیم و همچنین از آن برای انتخاب یک فیلد استفاده کنیم. البته این قابلیت بر روی یک صفحه‌کلید کامل منطقی‌تر است؛ ما تلاش کردیم آن را روی Clicks استفاده کنیم، اما نبود ردیف اعداد در طراحی غیرمعمول آن باعث پیچیدگی بیشتر شد.
شاید بخواهیم برای پیکسل تبلت خود صفحه‌کلید داشته باشیم
تمام قابلیت‌هایی که فکر می‌کردیم هنگام استفاده از صفحه‌کلید فیزیکی روی Pixel 9 Pro لازم داریم، در Android 16 وجود دارد. معدود مواردی که کم داشتیم یا درست عمل نمی‌کردند به محدودیت چیدمان Clicks و نبود کلیدهای جهت و ردیف اعداد مربوط می‌شد. سایر صفحه‌کلیدهای فیزیکی با این امکانات، استفاده را لذت‌بخش‌تر می‌کنند.
شگفت‌آور است که این پیشرفت‌ها زمانی رخ داده که استفاده از صفحه‌کلید خارجی با اندروید، از نظر فنی، موضوع داغی نیست. بله، چند تبلت اندرویدی وجود دارند که صفحه‌کلید متصل ارائه می‌دهند، اما این امر رایج نیست و تبلت Pixel خود گوگل هم چنین گزینه‌ای ندارد.
این گواهی بر تعهد گوگل به بهبود کل تجربه اندروید روی تبلت‌هاست. پشتیبانی از دست‌خط و ماوس نیز جهش بزرگی داشته و همه این‌ها ما را مشتاق یک تجربه کامل محاسبات موبایلی بر پایه اندروید کرده است. با برنامه‌های گوگل برای ادغام Android و Chrome OS، پشتیبانی از افزونه‌ها در کروم روی اندروید، حالت دسکتاپ جدید اندروید و همه پیشرفت‌ها در ترمینال لینوکس، داشتن یک تجربه دسکتاپ قابل استفاده بر پایه اندروید دیگر رویایی دور از دسترس نیست. پشتیبانی از صفحه‌کلید فیزیکی نقش بزرگی در این مسیر دارد و بی‌صبرانه منتظریم ببینیم گوگل چه چیزی را به عنوان جانشین پیکسل تبلت، زمانی که همه این عناصر آماده باشند، عرضه می‌کند؛ البته با یک صفحه‌کلید متصل.
