یک مجسمه مینیاتوری متعلق به ۲۷۰۰ سال پیش در شمال فرانسه ممکن است سرنخ‌هایی درباره نحوه آرایش موهای شکارچیان و گردآورندگان باستانی آن زمان به محققان ارائه دهد. این مجسمه در سال ۲۰۲۱ از یک محوطه روباز در حدود ۱۴۰ کیلومتری شمال پاریس به نام Amiens Renancourt کشف شد، اما دانشمندان به تازگی به توصیف آن پرداخته‌اند.
مجسمه کشف شده موهای بلندی دارد که ظاهرا با الگویی شبکه‌ای بافته شده‌اند و می‌تواند نشان‌دهنده تور مو یا یک مدل موی خاص باشد. اولیویه توزه از دانشگاه لیژ بلژیک که در این پژوهش شرکت نداشته است، می‌گوید این نسبت به مجسمه‌های یافت شده در اروپای مرکزی و شرقی فرق دارد، جایی که مدل مو یا سربند کوتاه‌تر است و بیشتر سر را می‌پوشاند. مدل موی منحصربه‌فرد این مجسمه ممکن است نشان‌دهنده مد آن زمان و منطقه باشد.
کلمنت پاریس، عضو تیم در موسسه ملی تحقیقات باستان‌شناسی پیشگیرانه فرانسه گفته است که این مدل مدل می‌تواند یک ویژگی فرهنگی باشد که هرگز جز از طریق بازنمایی‌های نادر انسانی نشان داده نمی‌شد. تاریخ‌گذاری رادیوکربن لایه‌های سنگی در محوطه مذکور نشان می‌دهد که این مجسمه حدود ۲۷۰۰ سال قدمت دارد و آن را به بخشی از دوره گراوتی تبدیل می‌کند که از ۳۳ تا ۲۶ هزار سال پیش در سراسر اروپا ادامه داشته است.
به گفته توز، پس از این دوره، شکارچی یا گردآورنده به دلیل شرایط بسیار سرد و خشک آخرین عصر یخبندان، به مدت نزدیک به ۱۰ هزار سال شمال غربی اروپا را ترک کردند. گرگوری آبرامز از دانشگاه گنت در بلژیک که در این پژوهش مشارکتی نداشته، می‌گوید وجود تزئینات یا مدل موی پیچیده نشان‌دهنده دقت و ظرفات به‌کار رفته در ساخت این تندیس کوچک است.
پس از انجام کاوش‌های دیگر در محوطه Amiens Renancourt، چندین قطعه کهنه و بیش از دوازده مجسمه دیگر از جمله مجسمه‌های ونوس که نمایانگر زنان هستند، کشف شدند. توز می‌گوید که ظاهرا این محوطه کارگاهی مخصوص برای تولید مجسمه داشته است. با این‌حال، سوالاتی درباره مجسمه یافت شده و ایده پشت ساخت آن در ذهن محققان باقی مانده است. پاریس در این‌باره گفته است که افکار و اسطوره‌های دوران ماقبل تاریخ، آثار کمی از خود بر جای می‌گذارند. حتی هنگامی که کاوشگران به آثاری مانند این مجسمه دست می‌یابند، معنای آن‌ها همچنان مبهم است.
