گزارش‌هایی منتشر شده که نشان می‌دهد شرکت مرسدس‌بنز در حال انجام مذاکراتی است تا ب‌ام‌و پیشرانه‌های چهارسیلندر بنزینی این خودروساز آلمانی را تأمین کند. اگر این قرارداد به نتیجه برسد، می‌تواند به عنوان یک همکاری غیرمنتظره میان دو رقیب دیرینه صنعت خودروسازی آلمان تعبیر شود. این همکاری که احتمال می‌رود تا پایان سال جاری میلادی به صورت رسمی اعلام شود، در شرایطی مطرح شده که میزان تقاضای مشتریان برای خودروهای برقی مرسدس‌بنز کمتر از پیش‌بینی‌ها بوده است، در حالی که این شرکت در سال‌های اخیر بخش عمده‌ای از منابع مالی و زمان توسعه خود را صرف تولید خودروهای الکتریکی کرده بود. برای جزئیات بیشتر، با دیجینوی همراه باشید.
نشریه بریتانیایی اتوکار گزارش داده که یکی از منابع داخلی Mercedes-Benz عنوان کرده است دو برند مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و هم‌اکنون در مرحله‌ای پیشرفته از برنامه‌ریزی و مذاکره قرار دارند و هدف اصلی این گفت‌وگوها کاهش هزینه‌های توسعه موتورهای درون‌سوزی است که بتوانند با استاندارد آلایندگی یورو ۷ مطابقت داشته باشند. مرسدس بنز به‌تازگی در مدل CLA سال ۲۰۲۶ یک موتور جدید چهارسیلندر بنزینی با کد M252 و حجم ۱.۵ لیتر معرفی کرده، اما گفته می‌شود این پیشرانه بیشتر برای سامانه‌های هیبرید خفیف مناسب است و تطابق چندانی با فناوری‌های پلاگین هیبرید (PHEV) یا خودروهای برقی با افزایش دهنده برد (REEV) ندارد.
در مقابل، پیشرانه چهارسیلندر توربوشارژ ۲.۰ لیتری BMW با کد B48 که در نسخه‌های مختلف در اغلب خودروهای ب‌ام‌و و مینی به‌کار رفته است، یکی از گزینه‌های احتمالی برای استفاده توسط مرسدس‌بنز به شمار می‌رود. این موتور قابلیت ترکیب با فناوری پلاگین هیبرید را دارد و همچنین می‌تواند در خودروهای دیفرانسیل جلو یا عقب مورد استفاده قرار گیرد. پیشرانه‌های معادل مرسدس‌بنز در این رده شامل موتورهای چهارسیلندر توربوشارژ ۲.۰ لیتری با کدهای M260، M264 و M254 هستند که در حال حاضر در مدل‌های پرفروش این برند همچون کلاس A، کلاس C، کلاس E، کلاس CLE، شاسی‌بلندهای GLA، GLB و GLC نصب شده‌اند.
موتور B48 ب‌ام‌و همچنان در کارخانه اشتایر اتریش تولید خواهد شد، اما در صورت نهایی شدن همکاری مشترک، احتمال دارد تولید این موتور به ایالات متحده نیز گسترش یابد. هدف از این تصمیم، پرهیز از تعرفه‌های وارداتی جدیدی است که توسط دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا وضع شد. اشتراک پلتفرم و موتور در صنعت خودروسازی موضوعی مرسوم است، اما برای دو رقیب دیرینه و قدیمی همچون مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و که از معتبرترین برندهای خودروسازی جهان به شمار می‌روند، اقدامی غیرمعمول و قابل توجه محسوب می‌شود.
به عنوان نمونه، خودروهای رنج‌روور SV، رنج‌روور اسپرت SV و لندروور دیفندر اوکتا از پیشرانه ۴.۴ لیتری V8 توئین‌توربوی ب‌ام‌و استفاده می‌کنند؛ موتوری که در مدل‌های آلمانی همچون M5، X5 M و X6 M نیز حضور دارد. در همین حال، خودروی تویوتا GR Supra که به‌زودی تولید آن متوقف خواهد شد، بر پایه ب‌ام‌و Z4 ساخته شده و به جای یک موتور اختصاصی تویوتا، از پیشرانه ۳.۰ لیتری شش‌سیلندر خطی توئین‌توربو ب‌ام‌و با کد B58 بهره می‌برد.
از سوی دیگر، Mercedes-Benz نیز پیشرانه چهارسیلندر AMG با کد M139 را با خودروی لوتوس امیرا به اشتراک گذاشته و موتور توربوی ۱.۳ لیتری موجود در مدل‌های پایه این برند آلمانی نیز در نتیجه همکاری مشترک با رنو و نیسان توسعه یافته است. این همکاری‌ها همچنین به تولید ون‌های کوچک مرسدس‌بنز سیتان و تی‌کلاس بر اساس رنو کانگو انجامید. علاوه بر آن، وانت مرسدس‌بنز X-Class نیز بر پایه نیسان ناوارا ساخته شد و یک کارخانه مشترک در مکزیک برای تولید خودروهای مرسدس‌بنز و اینفینیتی احداث گردید. با این وجود، شرکت نیسان اعلام کرده که این کارخانه مشترک در مکزیک تا سال ۲۰۲۷ تعطیل خواهد شد و تولید مدل‌های سیتان و تی‌کلاس در کارخانه رنو در فرانسه نیز طبق گزارش‌ها در سال ۲۰۲۶ پایان خواهد یافت.
