برای بسیاری از ما بزرگ‌ترها، دویدن در محله یا تاب‌بازی در پارک، از خاطرات شیرین دوران کودکی بود. اما کودکان امروزی اغلب نمی‌توانند چنین چیزی را بگویند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از کودکان اصلاً در فضای باز بازی نمی‌کنند، حتی در آخر هفته‌ها.
دانشمندان دانشگاه اکستر در بریتانیا دریافتند که حدود یک‌سوم از کودکان پس از مدرسه به فضای باز نمی‌روند تا بازی کنند، و یک‌پنجم آن‌ها حتی در آخر هفته‌ها هم بیرون از خانه بازی نمی‌کنند. این گزارش اعلام می‌کند کودکانی که بیشتر به بیرون از خانه می‌رفتند، معمولاً از ثبات اجتماعی و عاطفی بهتری برخوردار بودند.
مارک فرگوسن، اپیدمیولوژیست اجتماعی-محیطی در دانشگاه اکستر، می‌گوید:
بازی در فضای باز برای رشد کودکان ضروری است و یافته‌های ما نشان می‌دهند بسیاری از کودکان به‌طور منظم در فضای باز بازی نمی‌کنند. این موضوعی نگران‌کننده است، زیرا با مشکلات مختلف سلامتی از جمله چاقی، اضطراب و افسردگی ارتباط مستقیم دارد.
شکاف در زمان بازی
نویسندگان داده‌های یک پروژه موجود به نام «متولد در بردفورد» را بررسی کردند. از سال ۲۰۰۷، این پروژه حدود ۱۳۰۰۰ کودک متولد شده در یک بیمارستان در شهر را به همراه خانواده‌هایشان زیر نظر داشته تا عوامل اصلی یک زندگی شاد و سالم را شناسایی کند.
پژوهشگران بر روی زیرمجموعه‌ای از ۲۵۶۸ کودک بین ۷ تا ۱۲ سال تمرکز و پاسخ‌های پرسش‌نامه‌هایی را که توسط کودکان و والدینشان پر شده بود، تحلیل کردند. در مجموع، ۳۴٪ از کودکان گزارش دادند که در روزهای هفته در فضای باز بازی نکرده و ۲۰٪ اعلام کردند که حتی در آخر هفته‌ها بیرون بازی نمی‌کنند.
بر اساس پاسخ‌های والدین، هرچه کودکان بیشتر در فضای باز بازی می‌کردند، مهارت‌های اجتماعی-عاطفی آن‌ها به‌طور میانگین بهتر بود. کودکانی که این مهارت‌ها را دارند، بهتر می‌توانند احساسات خود را بیان کنند یا روابط مثبت با دیگران برقرار کنند. این مطالعه هفته گذشته در نشریه Wellbeing Space and Society منتشر شد که بیان می‌کند یافته‌های تیم، محدود به کودکان در بریتانیا است، اما با تحقیقات انجام‌شده در سایر نقاط جهان نیز هم‌خوانی دارد.
به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۳ نشان داد که تقریباً ۴۰٪ از کودکان آمریکایی در سن پیش‌دبستانی کمتر از یک ساعت در روزهای هفته در فضای باز بازی کرده و ۲۴٪ نیز کمتر از یک ساعت در آخر هفته‌ها بیرون بازی می‌کنند. مطالعات بسیاری نیز کاهش تدریجی در زمان بازی بدون ساختار را در چند دهه گذشته در میان کودکان در ایالات متحده و سایر کشورها ثبت کرده‌اند.
چرا بازی اهمیت دارد؟
بازی فواید زیادی برای کودکان (و حتی بزرگسالان) دارد. می‌تواند فعالیت بدنی منظم را تقویت و دوستی‌های جدید را تشکیل دهد و همچنین به کودکان کمک کند تا بهتر با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.
از سوی دیگر، کمبود زمان بازی برای کودکان می‌تواند در آینده تأثیرات منفی زیادی بر سلامت آن‌ها داشته باشد. پژوهشگران می‌گویند:
این مطالعه نشان می‌دهد که چقدر برای سلامت روان کودکان مهم است که از صفحه‌نمایش‌ها فاصله بگیرند و بعد از مدرسه و در آخر هفته‌ها در فضای باز بازی کنند.
فراهم کردن امکان بازی
علاوه بر تشویق کودکان به فاصله گرفتن از صفحه‌نمایش‌ها، پژوهشگران می‌گویند باید اقدامات بیشتری برای ایجاد محله‌های قابل پیاده‌روی و فضاهای عمومی برای بازی کودکان انجام شود.
مک‌ایچن افزود:
ما در بردفورد خوش‌شانس هستیم که پارک‌ها و فضاهای سبز زیبایی داریم، اما این یافته‌ها نشان می‌دهند که خیابان‌های محلی که در آن‌ها زندگی می‌کنیم نیز به همان اندازه برای کودکان مهم هستند و باید مطمئن شویم که این فضاها ایمن و دلپذیر هستند و عاری از ترافیک و آلودگی.
مطالعات دیگر نیز نشان داده‌اند که حتی شهرهای بزرگ در ایالات متحده به‌طور میانگین نسبت به همتایان بین‌المللی خود کمتر قابل پیاده‌روی هستند.
