بر اساس یک مطالعه جدید، یک مهره شاه هزار ساله از یک بازی رومیزی وایکینگ، یکی از معدود تصاویر یک فرمانروا از دوران وایکینگ‌ها را نشان می‌دهد.
پیتر پنتز، باستان‌شناس موزه ملی دانمارک، گفت: «این مهره، پادشاهی از اواخر قرن دهم را به تصویر می‌کشد.» قدمت این مهره به دوران سلطنت یکی از مشهورترین پادشاهان وایکینگ، یعنی هارالد بلوتوث (حدود ۹۵۸ تا ۹۸۶ پس از میلاد) بازمی‌گردد و در قلمرو او که شامل بخش‌هایی از جنوب نروژ و سوئد بود، پیدا شده است.
با این حال، پنتز مراقب است که ادعا نکند این مجسمه، تصویر خود هارالد بلوتوث است. او گفت: «من نمی‌گویم این یک پرتره از هارالد است.» هارالد پسر پادشاه اولیه دانمارکی، گورم پیر بود و به دلیل دندانی که شاید تغییر رنگ داده بود، به «بلوتوث» ملقب شد، هرچند دلیل واقعی آن ناشناخته است. نام مستعار او اکنون برای یک استاندارد شبکه استفاده می‌شود که دستگاه‌های دیجیتال مختلف را به هم متصل می‌کند، همان‌طور که او در دوران سلطنت خود بخش‌هایی از اسکاندیناوی را متحد کرد.
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های این مهره، مدل موی پیچیده آن است، شامل یک فرق وسط با حالت موج‌دار در کناره‌ها که گوش‌ها را نمایان می‌کند و موها در پشت سر کوتاه شده‌اند. این مجسمه همچنین دارای سبیل بزرگ، ریش کناری و یک ریش بلند و بافته شده است.
پنتز گفت که اکثر آثار هنری از عصر وایکینگ‌ها (۷۹۳ تا ۱۰۶۶ پس از میلاد) دارای طرح‌های پیچیده‌ای بر اساس حیوانات افسانه‌ای مانند اژدها بودند و این مجسمه یکی از معدود تصاویر انسانی شناخته شده از آن دوران است. این تندیس کوچک کمی بیش از ۳ سانتی‌متر ارتفاع دارد و از عاج فیل دریایی تراشیده شده است.
این یکی از اولین اشیایی بود که در سال ۱۷۹۸ توسط موزه فهرست شد، پس از اینکه در طول حفاری‌ها در منطقه Viken در جنوب نروژ کشف گردید. اما به انبار منتقل شد و تا زمانی که پنتز آن را ۲۰۰ سال بعد دوباره کشف کرد، به فراموشی سپرده شده بود.
پنتز گفت: «وقتی چند سال پیش در یکی از انبارهایمان به او برخوردم، واقعاً شگفت‌زده شدم، او فقط آنجا نشسته بود، مستقیم به من نگاه می‌کرد، و من هرگز چنین وایکینگی را ندیده بودم، حتی در سال‌های زیادی که در موزه بوده‌ام.»
پنتز به این نتیجه رسید که این تندیس، مهره شاه از بازی Hnefatafl است که گاهی اوقات «شطرنج وایکینگ» نامیده می‌شود و قبل از اینکه پس از قرن دوازدهم با شطرنج واقعی جایگزین شود، در شمال اروپا محبوب بود.
پنتز گفت که چندین مهره بازی دکمه‌ای ساخته شده از استخوان نیز در طول حفاری‌ها پیدا شده است. این تندیس به شدت آسیب دیده، اما ویژگی‌های صورت و مدل موی عجیب آن هنوز به وضوح قابل مشاهده است. پنتز معتقد است که چنین مدل مویی باید در میان نخبگان در دوران وایکینگ‌ها مد بوده باشد.
او گفت: «اینکه چنین تصویر زنده‌ای از یک وایکینگ داریم، استثنایی است. این یک نیم‌تنه مینیاتوری بوده و نزدیک‌ترین چیزی است که ما تا به حال به یک پرتره از یک وایکینگ خواهیم داشت.» واژه «وایکینگ» اولین بار توسط انگلیسی‌ها برای توصیف مهاجمان نورس در امتداد سواحل آنها استفاده شد.
اما نیل پرایس، باستان‌شناس، در کتاب خود نوشته که تنها نورس‌هایی که در نزدیکی سواحل زندگی می‌کردند ممکن است در تابستان در چنین حملاتی شرکت کرده باشند، بنابراین مردم نورس در مناطق داخلی‌تر نباید وایکینگ در نظر گرفته شوند.
به نظر می‌رسد فرهنگ نورس از قرن چهارم از فرهنگ ژرمنی منشعب شده است، اما باستان‌شناسان آغاز «عصر وایکینگ‌ها» را با حمله به لیندیسفارن در انگلستان در سال ۷۹۳ و پایان آن را با شکست یک ارتش وایکینگ در استمفورد بریج در انگلستان در سال ۱۰۶۶، تنها چند هفته قبل از فتح نورمن، در نظر می‌گیرند.
دانلود آهنگ
