احتمالا برای شما هم پیش آمده که یک گوشی اندرویدی خریدهاید که وعده شارژ سریع تا حدود ۸۰% را میدهد، اما وقتی آن را به شارژر متصل میکنید، پیامی مانند «شارژ آهسته» یا «شارژ کامل در دو ساعت» مشاهده میکنید. این چیزی نیست که انتظارش را داشتید، پس دلیلاش چیست؟
دنیای سختافزار اندروید شباهت زیادی به دنیای کامپیوترهای شخصی با سیستمعامل لینوکس یا ویندوز دارد. تنوع فوقالعادهای در سختافزار وجود دارد که باعث میشود روشهای متفاوتی برای شارژ کردن وجود داشته باشد.
برای اینکه شارژ گوشی با حداکثر سرعت انجام شود، گوشی، کابل و شارژر باید هماهنگی پیچیدهای داشته باشند. اگر همه آنها از یک استاندارد شارژ پشتیبانی نکنند، گوشی به کمترین سرعت شارژ که همه میتوانند روی آن توافق کنند، محدود خواهد شد. چند سال پیش، گوگل اعلام کرد که هر گوشی که از آخرین نسخه اندروید استفاده میکند باید از USB-C PD پشتیبانی کند که توان بیشتری نسبت به نیاز واقعی برای شارژ سریع گوشی ارائه میدهد. اما رعایت این الزام فقط به معنای پشتیبانی از USB-C PD برای سازگاری است و به این معنا نیست که گوشی باید از شارژ USB-C PD با همان سرعت راهحل اختصاصی خود پشتیبانی کند.
شارژر شما با پروتکل شارژ سریع گوشی مطابقت ندارد
سازندگان گوشی اندرویدی علاقه دارند استانداردهای شارژ سریع اختصاصی خود را ایجاد کنند. گوشیهای آنها از پشتیبانی پایه USB-C PD برخوردارند، اما سپس سرعتهای فوقالعادهای مانند 45W و 65W ارائه میدهند. حتی مدلهای آزمایشی 100W یا 320W نیز وجود دارند.
استانداردهایی مانند USB-C PPS (منبع تغذیه برنامهپذیر که بخشی از USB-C PD است)، VOOC، SuperVOOC، Warp و Super Fast Charging سامسونگ وجود دارند. اگر گوشی که با SuperVOOC شارژ سریع میشود را به شارژر یک شرکت دیگر یا یک شارژر استاندارد USB-C PD متصل کنید، شارژ آن مطابق توافق بین شارژر و گوشی خواهد بود، که لزوماً سریعترین سرعتی که گوشی قادر به آن است، نیست.
راهحل در این حالت استفاده از شارژری است که با فناوری گوشی مطابقت داشته باشد. این کار گاهی ساده نیست، زیرا این شارژرهای اختصاصی همیشه به صورت جداگانه فروخته نمیشوند و حتی اگر فروخته شوند، قیمت آنها ممکن است بیشتر از انتظار شما باشد. حمل شارژر رسمی که همراه گوشی آمده ممکن است آزاردهنده باشد، اما در نهایت تنها راه دستیابی به سرعت شارژ مورد انتظار استفاده از شارژر مناسب است.
کابل شما توان لازم برای شارژ را محدود میکند
کابلهای USB گمراهکننده هستند، زیرا از بیرون ممکن است دو کابل کاملاً مشابه به نظر برسند. یکی از آنها ممکن است اصلاً گوشی را شارژ نکند و دیگری گوشی را با سرعت بالا شارژ کند. بسیاری از شارژرهای سریع اختصاصی قدیمی از کابلهای USB-A به USB-C خاص استفاده میکنند و سیمکشی سفارشی دارند تا استانداردهای سرعت بالا را پشتیبانی نمایند. بنابراین نمیتوانید هر کابلی با کانکتور مناسب بردارید و انتظار سرعت بالا داشته باشید.
همین موضوع برای کابلهای USB-C به USB-C واقعی نیز صدق میکند. کابل باید گواهینامه USB-C PD داشته باشد و همچنین برای جریان مشخصی طراحی شده باشد تا توان لازم برای شارژ سریع را تحمل کند. اگر شارژر یا گوشی تشخیص دهد که کابل قادر به تحمل توان بالاتر نیست، سرعت شارژ مطابق توان کابل محدود میشود.
تنها راه مطمئن بررسی بستهبندی کابل یا آزمایش آن است. گاهی روی کابل میزان توان آن درج شده است، اما اکثر کابلهای USB-C سریع چیزی روی کابل ندارند، به همین دلیل برخی افراد برای جلوگیری از سردرگمی، کابلهای خود را برچسبگذاری میکنند.
گوشی شما بهطور فعال سرعت شارژ را کاهش میدهد تا از خود محافظت کند
حتی اگر گوشی، کابل و شارژر همه برای حداکثر سرعت شارژ آماده باشند، شرایطی وجود دارد که گوشی به شارژر دستور میدهد سرعت را کاهش دهد. بهطور مشخص، اگر گوشی یا باتری بیش از حد گرم شوند، شارژ باید کند شود. هرچه توان بیشتری از کابل عبور کند، مقاومت بیشتری ایجاد میشود که باعث تولید گرمای اضافی میشود. همچنین باتریهای لیتیوم باید هنگام نزدیک شدن به شارژ کامل با دقت بیشتری مدیریت شوند. به همین دلیل است که گوشیهای سریع میتوانند به سرعت تا ۸۰% شارژ شوند و سپس تا ۱۰۰% بسیار آهسته حرکت کنند.
برای جلوگیری از این مشکل، هنگام شارژ سریع از گوشی استفاده نکنید و حتی ممکن است بخواهید گوشی را خاموش کنید اگر در محیط گرم هستید و میخواهید سریعترین شارژ ممکن را داشته باشید. محیط باید خنک باشد و نه داخل خودرو یا اتاق گرم و مرطوب. اکثر گوشیها خنککننده فعال ندارند، بنابراین محیط گرم مانع دفع حرارت به هوای اطراف میشود.
بهتر است گوشیهایتان را فقط زمانی که واقعاً به سرعت نیاز دارید، سریع شارژ کنید. امروزه با وجود روشهای متعدد شارژ در خانه، در حال حرکت و خودرو، به ندرت نیاز به شارژ فوق سریع است.
