در فیلم «Den of Thieves 2: Pantera» جرارد باتلر یک سرقت بزرگ را برنامه ریزی می‌کند؛ این فیلم با الهام از یک سرقت واقعی الماس در سال 2003، قصد دارد یک موش‌وگربه بازی جهانگردی را با چند تعقیب و گریز خیابانی همانند نسخه قبلی خود ترکیب کند. به همین منظور جرارد باتلر و اوشی جکسون جونیور باردیگر نقش‌های خود در فیلم اول Den of Thieves را بازی می‌کنند و کاریزما و تنش را به طرحی مملو از تعقیب و گریز، اتحادهای پرتنش و نقشه‌های مفصل می‌آورند. اما متأسفانه، در حالی که فیلم لحظاتی از هیجان و جذابیت را ارائه می‌دهد، ولی نمی‌تواند تا تجربه‌ای منسجم و تاثیرگذار را به مخاطب هدیه کند.
در سال 2018، اولین کارگردانی کریستین گودگاست، با الهام از فیلم اکشن کالت مایکل مان یعنی Heat، فیلم اکشن جنایی «لانه دزدان» را منتشر کرد که تفاوت چندانی با دیگر پروژه‌های فیلم‌شناسی جرارد باتلر ندارد. این یعنی آن اثر هم یک اکشن یک‌بار مصرف سرگرم‌کننده بود. علیرغم دریافت یک باکس آفیس به نسبت موفق و نقدهای تند منتقدان، این فیلم توانست مخاطبان ویژه خود را پیدا کند. مخاطبانی که باید هفت سال برای اکران دنباله آن صبر می‌کردند.
اکنون فیلم «Den of Thieves 2: Pantera» که ادامه داستان فیلم اول است، همچنین هم‌زمان شبیه اثر دیگری از مایکل مان Miami Vice است که به عنوان نوعی بازسازی با تغییرات جزئی در داستان فیلم اول تلقی می‌شود. با این حال، مکث طولانی بین اکران فیلم اول و دوم خیلی چیز بدی از آب درنیامده است. با وجود زمان طولانی، نویسندگان موفق می‌شوند بدون از دست دادن توجه بیننده هوادار فیلم اول، مخاطب را در حالت تعلیق نگه دارند و تمام داستان‌های فرعی را به یک نتیجه تاحدودی منطقی برسانند.
داستان زمانی شروع می‌شود که کلانتر نیک اوبراین ( جرارد باتلر)، پیام‌های شخصی و حرفه‌ای را دنبال می‌کند، در حالی که دانی ویلسون (اوشی جکسون جونیور)، درگیر دزدی جسورانه‌ای می‌شود که توسط خدمه تازه‌ای برنامه ریزی شده است. روایت بلندپروازانه، درام شخصیتی درهم تنیده و رقابت‌های مافیایی دیگر نکات این پازل داستانی را کامل می‌کنند. با این حال، سرعت فیلم به دلیل خط داستانی مفرط آن آسیب می‌بیند، زیرا فیلم دارای داستان‌های فرعی زیادی است که هسته اصلی فیلم را کمرنگ می‌کند. در نتیجه لحظات کلیدی پر از تنش فیلم با جابجایی‌های ناگهانی در لحن فیلم یا انحرافات غیرضروری درون داستان تضعیف می‌شوند و همین باعث می‌شود که فیلم احساس ناهمواری و بیش از حد طولانی بودن کند.
یکی از نکات مثبت فیلم Den of Thieves 2: Pantera که پاشنه آشیل آن هم شده این است که اگر فیلم اول یک اکشن جدی، وحشیانه و سرشار از تستوسترون (یک پروژه متوسط در کارنامه جرارد باتلر) بود که انگار از دهه 90 میلادی بیرون آمده؛ پس قسمت دوم بسیار متفاوت است و تبدیل به یک فیلم اکشن آرام‌تر می‌شود که حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که قهرمانان فیلم‌های اکشن امروزی به وضوح فاقد ظرافت شخصیت‌های استیون سودربرگ هستند، اما لانه دزدان ۲ بسیار به Ocean’s Twelve نزدیکتر است تا فیلم Heat فوق الذکر.
عاشقان فیلم‌های سرقتی باید این لیست ویجیاتو را بخوانند:
بهترین فیلم‌های سرقتی قرن بیست و یکم
علاوه بر همه اینها، فیلم تا حدی بر اساس رویدادهای واقعی است: به گفته خود کارگردان، فیلمنامه از سرقت از بورس الماس در آنتورپ در سال 2003 الهام گرفته شده است، زمانی که گروهی از تبهکاران موفق شدند تمام سیستم‌های امنیتی را دور بزنند و از آن مکان جواهراتی به ارزش بیش از 100 میلیون دلار سرقت کنند. این تصمیم نویسنده منجر به خلق صحنه‌های سرقتی جالبی شده و در برخی لحظات، «Den of Thieves 2: Pantera» به معنای واقعی کلمه صحنه‌هایی از حوادث واقعی آن سرقت را تکرار می‌کند. و اگرچه سازندگان از تمام قوانین ژانر فیلم سرقتی استفاده می‌کنند، اما آنها به طور ارگانیک در طرح بافته شده‌اند.
البته دنبال کردن چنین رویه‌ای باعث می‌شود فیلم آرام‌تر از نسخه اول خود باشد، زیرا فیلمنامه زمان زیادی را صرف توسعه روابط بین شخصیت‌ها می‌کند، که در فیلم‌های مشابه حرکتی نسبتاً کلیشه‌ای است و صحنه‌های اکشن کمی را در پی دارد. اگرچه Den of Thieves 2: Pantera یک دنباله مستقیم است، اما داستان‌ها فقط به طور رسمی به هم مرتبط هستند، به این معنی که برای تماشای این فیلم نیازی به دانستن داستان فیلم اول نیست، با توجه به اینکه فقط جرارد باتلر و اوشی جکسون جونیور از بازیگران قسمت اول بازگشته‌اند.
بر همین اساس بسیاری از فیلم بر پایه تعامل دو بازیگر اصلی یعنی باتلر و جکسون ساخته شده است. باتلر نقش خود را چنان قانع‌کننده تجسم می‌کند که تصور بازیگر دیگری در نقش نیک دشوار است، در حالی که اوشی عملکرد آرام‌تر اما مؤثرتری ارائه می‌دهد. بعید است که بقیه بازیگران برای عموم مردم شناخته شوند و این یک ضعف شاخص در شخصیت‌های مکمل است. قسمت دوم لانه دزدان موضوعات وفاداری و خیانت را مورد توجه قرار می‌دهد، اما این ایده‌ها با عمقی که شایسته آن است بررسی نمی‌شوند. روابط تیره بین شخصیت‌ها، به‌ویژه اوبراین و دانی، اجمالی و کوچک است و فیلم غالباً سرگرمی را بر محتوای سنگین‌تر ترجیح می‌دهد. در نتیجه، داستان فاقد طنین احساسی لازم برای ایجاد پیچ و تاب‌های واقعی تاثیرگذار است.
اما از نظر بصری، Den of Thieves 2: Pantera خوب و جالب به نظر می‌رسد، همانطور که مناسب فیلم‌های منتشر شده در توزیع گسترده سینمایی روی پرده بزرگ است، فیلمبرداری و تدوین آن با کیفیت بالا انجام شده و تنوع لوکیشن‌ها، ترکیب موفق ژانرها (یک فیلم سرقتی و یک فیلم اکشن) – همه در بالاترین سطح انجام شده است. صحنه‌های اکشن اگرچه خیلی کم است، اما به‌طور واقع‌گرایانه در سطح یک فیلم اکشن مدرن فیلمبرداری شده‌اند.
در نتیجه: «Den of Thieves 2: Pantera» یکی از موارد نادری است که دنباله آن بدتر از نسخه اصلی نیست، بنابراین طرفداران فیلم‌های اکشن قطعا از تماشای آن لذت خواهند برد. طرحی معمولی، اکشن کم اما خوب، سکانس‌های سرقتی پرتنش، چند پیچ و خم داستانی – همه اینها به یک حکم پیش پا افتاده منجر می‌شود: یک اکشن پاپ‌کورنی.
50
امتیاز ویجیاتو
طرفداران ژانر سرقتی ممکن است از طرح‌های پیچیده و سکانس‌های اکشن این فیلم لذت ببرند، اما کسانی که به دنبال تجربه‌ای منسجم‌تر و هیجان‌انگیزتر هستند ممکن است ناامید شوند.
