برای نزدیک به ۴۰ سال، تنها یک داده ثبت‌شده از عبور فضاپیمای Voyager 2 ناسا، مبنای درک ما از اورانوس به‌عنوان جهانی سرد و بی‌تحرک با فقدان گرمای داخلی بوده است. آن مشاهده در سال ۱۹۸۶، اورانوس را در مقایسه با مشتری، زحل و نپتون که همگی انرژی بیشتری از آنچه از خورشید دریافت می‌کنند ساطع می‌کنند، به موردی منحصر به فرد تبدیل کرده بود. اکنون، پژوهشی جدید که با حمایت ناسا انجام شده، این فرضیه قدیمی را اصلاح می‌کند.
گروهی از دانشمندان با بهره‌گیری از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای پیشرفته، داده‌های چند دهه گذشته را بازبینی کرده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که اورانوس در حقیقت تولیدکننده حرارت داخلی است. این تحقیق که در نشریه Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده، نشان می‌دهد این سیاره حدود ۱۵ درصد بیشتر از آنچه از خورشید دریافت می‌کند، انرژی منتشر می‌سازد.
نتیجه‌گیری پیشین صرفاً بر همان یک اندازه‌گیری از Voyager 2 استوار بود. ایمی سایمون، دانشمند سیاره‌ای اظهار داشت: «همه چیز بر آن یک داده متکی بوده و این خود بخشی از مسئله است.» تحقیق جدید به رهبری پاتریک اروین از دانشگاه آکسفورد، مدلی رایانه‌ای را توسعه داده که کلیه اطلاعات مربوط به جو اورانوس از سال‌ها رصد تلسکوپی را در بر می‌گیرد. این مدل شامل ابرها، مه‌آلودگی‌ها و تغییرات فصلی اورانوس بوده و به نتیجه‌ای متفاوت انجامیده است. اروین می‌گوید: «ما متوجه شدیم که بازتابندگی اورانوس بیش از آن چیزی است که پیش‌تر تخمین زده شده بود.» این بدان معنا بود که مقدار کمتری از انرژی خورشید جذب می‌شده و بنابراین نقش حرارت درونی سیاره در تراز انرژی آن از آنچه تصور می‌شد چشمگیرتر است.
درک ویژگی‌های حرارتی داخلی یک سیاره برای شناسایی نحوه شکل‌گیری و تعیین سن آن اهمیت فراوان دارد. این بازنگری در نگاه به اورانوس، نه‌تنها در تحلیل تاریخچه منظومه شمسی ما به دانشمندان کمک خواهد کرد، بلکه در بررسی سیارات فراخورشیدی با ابعاد مشابه در سراسر کهکشان نیز کاربرد خواهد داشت. برای علاقه‌مندان به رصد اورانوسر و سایر سیارات دوردست، تلسکوپ Celestron NexStar 8 SE گزینه‌ای قدرتمند به شمار می‌آید.
نکته جالب: فضاپیمای Voyager 2 در تاریخ ۲۰ آگوست ۱۹۷۷ پرتاب شد اما عبور از کنار اورانوس را تنها در تاریخ ۲۴ ژانویه ۱۹۸۶ انجام داد. پیش از آن از کنار مشتری در ۹ جولای ۱۹۷۹ و زحل در ۲۵ آگوست ۱۹۸۱ عبور کرده بود و پس از آن نیز در ۲۵ آگوست ۱۹۸۹ از کنار نپتون گذشت.
