زبان‌های بریده و استخوان‌های جویده؛ هولناک‌ترین کشف ماقبل‌تاریخی بریتانیا
بیش از ۴۰۰۰ سال پیش، نزدیک به ۴۰ نفر به شکل بسیار خشونت‌آمیزی در انگلستان جان باختند. در تجزیه و تحلیلی که به تازگی از استخوان‌های آن‌ها به عمل آمده، نشانه‌های بریدن پوست، کندن زبان، سر بریدن، برداشتن اندام از بدن، درآوردن دل و روده و حتی «آدمخواری» را فاش شده است.
ریک شولتینگ، باستان‌شناس دانشگاه آکسفورد، در بیانیه‌ای گفته: «این تجزیه و تحلیل به شکل قابل‌توجهی، تصویر تاریک‌تری از تصورات ما از آن دوره را برای ما فاش کرده است. نتایج یادآور آشکار این حقیقت است که مردم ماقبل تاریخ چه خشونت‌هایی را متحمل می‌شدند.»
شولتینگ و همکارانش روز دوشنبه (۱۶ دسامبر) در مجله Antiquity (تاریخ باستان)، مطالعه‌ی مفصل‌شان را درباره این اسکلت‌ها منتشر کردند. آن‌ها خاطرنشان کردند که در دهه ۱۹۷۰، باستان‌شناسان بیش از ۳۰۰۰ قطعه استخوان را در بدنه‌ی سنگ‌آهکی طبیعی (۲۰ متر) در محل چارتِرهاوس وارِن در شهرستان سامرست در جنوب غربی انگلیس پیدا کردند. حداقل ۳۷ نفر، از نوزاد گرفته تا بزرگسال، پیدا شدند و تاریخ‌گذاری رادیوکربن نشان داد آن‌ها حداقل چهار هزاره قبل، در اوایل عصر برنز (۲۲۰۰ تا ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد) از دنیا رفته‌اند.
تیم تحقیقاتی با نگاه دقیق به استخوان‌های تکه‌تکه شده، مشخص کرد حداقل ۳۰٪ جمجمه‌ها زمان مرگ شکسته شده‌اند، یعنی بسیاری یا احتمالاً همه‌شان به طرز خشونت‌باری جان باختند. اتفاقی که پس از مرگ آن‌ها افتاده حتی وحشتناک‌تر بوده است.
محققان دریافتند تقریباً ۲۰٪ استخوان‌ها علائم بریدگی دارند که بیشتر آن‌ها با ابزار سنگی انجام شدند. مکان‌های بریدگی نشانه‌هایی از انواع اقدامات خشونت‌آمیزی را داشتند که اجساد مرده در معرض آن‌ها قرار گرفتند: علائم بریدگی روی استخوان جلوی یک جمجمه، علائم قاچ زنی طولانی روی فک پایین شخصی دیگر (کندن زبان) و بریدگی‌هایی روی دنده‌ها که احتمالاً بخاطر بیرون آوردن دل و روده بوده است. حداقل شش نفر روی مهره‌های دوم گردن علائم بریدگی داشتند، یعنی سرشان را از تن‌شان جدا کردند و تعدادی استخوان دست و پا دارای شکستگی‌های خردکننده در ارتباط با «جویده شدن» بودند.
محققان در مطالعه خود خاطرنشان کردند تعداد مرگ و میرهای خشونت‌بار و دستکاری گسترده اجساد برای عصر برنز بسیار غیرعادی است و این رفتارها به وضوح مربوط به هیچ آیین مرتبط با تشییع جنازه‌ای نیستند.
«حضور حداقل ۳۷ نفر حاکی از قتل‌عام بخش قابل‌توجهی از مردم یک جامعه است. در این مورد، خشونت احتمالاً پس از مرگ آن‌ها ادامه یافته و به احتمال زیاد، هدف این بوده که نه تنها گروه ریشه‌کن شود، بلکه به طور کامل در این فرایند به چیزی بیگانه و مورد نفرت تبدیل شود.»
اما دلیل این قتل وحشیانه و آدمخواری هنوز روشن نشده است. محققان می‌گویند سطح خشونت اعمال‌شده می‌تواند گواه این باشد که این اقدامات تلافی‌جویانه بودند، یعنی در واکنش به یک واقعه خشونت‌آمیز قبلی یا نقض یک تابوی جدی اجتماعی؛ بنابراین این خشونت بی‌معنی نبوده، بلکه یک عمل به شدت سیاسی بوده است.
آنا اوستِرهولتس، متخصص زیست‌شناس در دانشگاه ایالتی می‌سی‌سی‌پی که درگیر این مطالعه نبوده گفته: «مجموعه استخوان‌های یافت‌شده در چارترهاوس وارن قطعاً علائم آسیب پیش از مرگ، به همراه علائم متعدد ابزار در مورد دستکاری بدن را در خود دارد.»
اوسترولتز افزود: «خشونتی مانند این معمولاً عملکرد اجتماعی دارد، زیرا اعمال خشونت‌آمیز، وقتی مقابل جمعیت انجام می‌شوند، برای شکل‌گیری هویت گروهی و روابط اجتماعی مهم هستند. اما آنچه خشونت درباره هویت گروهی به ما می‌گوید را فقط از شواهد باستان‌شناسی می‌توان فهمید.»
محققان خاطرنشان کردند یک سرنخ احتمالی این قتل‌عام، شناسایی شدن یِرسینیا پِستیس است، باکتری عامل طاعون که در دندان دو کودک یافت‌شده در چارترهاوس وارن شناسایی شده است. این واقعیت که حداقل دو نفر هنگام مرگ طاعون داشتند، این احتمال را ایجاد می‌کند که این بیماری حس ترس مردم را در منطقه تشدید کرده است. »
تحقیقات پیرامون این بقایای دوران برنز اولیه هنوز کامل نشده است. محققان گفته‌اند که تحقیقات برای روشن کردن بیشتر این بخش کاملاً تاریک از ماقبل تاریخ انگلیس همچنان ادامه دارد.
اخبار مشابه
اشتراک گذاری
ثبت دیدگاه
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی علامت گذاری شده اند *نظرات (0)
هیچ نظری ثبت نشده است.