لامبورگینی از خودروی مسابقه‌ای جدیدی با نام Temerario GT3 رونمایی کرده که جانشین مدل Huracán GT3 به شمار می‌رود. این خودرو با تبعیت از نسخه جاده‌ای خود طراحی شده، اما برخلاف آن، از پیشرانه هیبریدی قابل شارژ استفاده نمی‌کند. قدرت این مدل از یک موتور ۴.۰ لیتری V8 توئین‌توربو تأمین می‌شود که توان خروجی آن به ۵۴۲ اسب‌بخار کاهش یافته است.
در ادامه جشنواره سرعت گوودوود، لامبورگینی از این مدل جدید برای نخستین‌بار پرده‌برداری کرد. این نخستین خودروی مسابقه‌ای است که بر پایه جانشین هوراکان توسعه یافته و برنامه‌ریزی شده تا اولین حضور رقابتی خود را در مسابقه ۱۲ ساعته سب‌رینگ در ماه مارس سال ۲۰۲۶ تجربه کند. با حفظ اصالت طراحی ایتالیایی، این خودرو نخستین مدلی بوده که به طور کامل در کارخانه سانتاگاتا بولونیزه طراحی، مهندسی و ساخته شده است. این موضوع باعث شد تمرکز بر جنبه‌های مسابقه‌ای از مراحل آغازین پروژه Temerario لحاظ شود و ادغام فنی با اهداف مسابقه‌ای از همان مراحل ابتدایی طراحی انجام پذیرد.
در نمای بیرونی، Temerario GT3 بدنه‌ای از جنس کامپوزیت فیبر کربن دارد که با همکاری تیم Squadra Corse و مرکز طراحی Lamborghini Centro Stile توسعه یافته است. فرم کلی بدنه شباهت زیادی به نسخه تولیدی دارد، اما تغییراتی در آن اعمال شده تا آیرودینامیک، ثبات و خنک‌کاری بهینه‌تر شوند. لامبورگینی وارد جزئیات زیادی نشده، اما خودرو به یک اسپلیتر برجسته در جلو و باله‌های جانبی بزرگ مجهز است. همچنین ورودی‌های هوای بازطراحی‌شده، کاپوت دارای خروجی هوا و یک نوار نور مرکزی از دیگر ویژگی‌های آن به شمار می‌آیند.
در بخش عقب نیز طراحی به شکل تهاجمی‌تری ادامه می‌یابد. پنجره‌های سبک‌وزن، گلگیرهای جلوی دارای منافذ تهویه، رکاب‌های جانبی حجیم و رینگ‌های ۱۸ اینچی ساخت شرکت Ronal AG قابل مشاهده هستند. در قسمت عقب، یک دیفیوزر عظیم نصب شده که چهره‌ای بسیار برجسته به خودرو می‌دهد. همچنین، اسپویلر بزرگ‌تر و یک بال عقب با ابعاد قابل توجه به طراحی افزوده شده‌اند. تصاویری از فضای داخلی ارائه نشده، اما شرکت اعلام کرده که خودرو به قفس ایمنی و فرمانی تازه‌طراحی‌شده بر پایه نظرات رانندگان حرفه‌ای مجهز شده است. همچنین کلیدهای جدید، رابط‌های گرافیکی تازه و سیستم داده‌برداری پیشرفته‌تری درون کابین تعبیه شده‌اند. علاوه بر این، تجهیزات الکترونیکی بروزشده و نرم‌افزار اختصاصی نیز در نظر گرفته شده‌اند.
شاسی این خودروی Lamborghini از نوع اسپیس‌فریم آلومینیومی بازطراحی‌شده که مطابق با استانداردهای ساختاری و قابلیت نگهداری در مسابقات ساخته شده است. این شاسی با کاهش وزن گسترده و ساده‌سازی قابل توجهی روبه‌رو شده و اجزای مربوط به سامانه هیبریدی از آن حذف شده‌اند. همچنین، تغییراتی صورت گرفته تا قطعاتی همچون زیرشاسی‌ها به آسانی در پیست تعویض شوند. سیستم تعلیق خودرو از نوع مسابقه‌ای بوده و از کمک‌فنرهای شش‌مرحله‌ای ساخت KW بهره می‌برد. فاصله محوری خودرو از نسخه Huracán GT3 Evo2 بلندتر بوده و عرض محور نیز افزایش یافته است.
قدرت پیشرانه از همان موتور ۴.۰ لیتری V8 توئین‌توربو مدل جاده‌ای تأمین می‌شود، اما در نسخه مسابقه‌ای دیگر خبری از اجزای هیبریدی و موتور الکتریکی جلو نیست. همچنین توربوشارژرهای کوچک‌تری به کار رفته و جعبه هوای جدیدی طراحی شده است. این تغییرات در کنار سیستم اگزوز تازه ساخت Capristo و ECU بازبرنامه‌ریزی‌شده، عملکرد موتور را در گستره دور موتور وسیع‌تری به حداکثر می‌رسانند.
با توجه به این تغییرات و محدودیت‌های فنی مسابقات، خروجی این موتور از ۷۸۹ اسب‌بخار (۵۸۸ کیلووات) به ۵۴۲ اسب‌بخار (۴۰۵ کیلووات) کاهش یافته است. البته، اگر توان تلفیقی ۹۰۷ اسب‌بخاری (۶۷۷ کیلووات) مدل جاده‌ای را در نظر بگیریم، افت قدرت حتی محسوس‌تر می‌شود. سیستم سوخت‌رسانی خودرو نیز برای افزایش دبی جریان بازطراحی شده و مخزن سوخت جدید، حسگری تازه برای اندازه‌گیری دقیق‌تر میزان سوخت مصرفی در خود جای داده است. لامبورگینی هنوز مشغول توسعه این مدل است، اما این خودرو باید جایگاه برجسته‌ای را حفظ کند.ر چرا که طبق گفته مدیرعامل استفان وینکلمان، مدل پیشین موفق به کسب ۹۶ قهرمانی شده و بیش از ۲۰۰ دستگاه از آن به فروش رفته است.
