گزارشی تازه نشان می‌دهد که تراشه‌های نسل آینده اینتل با بازده پایین تولید می‌شوند و پروژه‌هایی در این شرکت لغو شده‌اند.
به گزارش تکراتو و به نقل از arstechnica، اینتل امید زیادی به فرآیند ساخت نسل بعدی تراشه‌های خود با نام ۱۸A بسته است؛ فناوری‌ای که قرار است این شرکت را به رقبایی مانند TSMC که در سال‌های اخیر پیشتاز بوده‌اند، نزدیک‌تر کند.
با استفاده از ۱۸A، اینتل قصد دارد دوباره پردازنده‌های اختصاصی‌اش را در کارخانه‌های خود تولید کند، از جمله سری جدید تراشه‌های Core Ultra برای لپ‌تاپ‌ها با اسم رمز Panther Lake. این در حالی است که مدل‌های قبلی Core Ultra با کمک TSMC تولید شده بودند.
اینتل همچنین می‌خواهد ظرفیت تولید ۱۸A را در اختیار شرکت‌های دیگر هم قرار دهد؛ اقدامی که بخشی از برنامه مدیرعامل سابق یعنی پت گلزینگر برای تبدیل اینتل به یک شرکت پیشرو و عمدتاً آمریکایی در صنعت تراشه‌سازی است.
اما گزارشی از خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه نشان می‌دهد که اینتل در تولید تراشه‌های ۱۸A با مشکل مواجه شده است. طبق این گزارش، از اواخر سال گذشته تنها ۱۰ درصد تراشه‌های تولیدی با این فناوری، مطابق با استانداردهای اینتل هستند.
اینتل این آمار را رد کرده است. دیوید زینسنر، مدیر مالی اینتل، به رویترز گفت بازده تولید بیشتر از این میزان است، اما نه او و نه شرکت عدد جایگزینی ارائه نکردند.
درست یا غلط بودن این موضوع، چندان دور از ذهن نیست؛ چرا که در دهه گذشته اینتل سابقه مشکلات مشابهی داشته، مانند تأخیرهای فرآیند ۱۴ نانومتری در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴. اینتل نهایتاً در اواخر ۲۰۱۵ به استفاده کامل از فناوری ۱۴ نانومتری رسید، اما برای چند سال در همین مرحله باقی ماند (تا ۲۰۱۹ برای لپ‌تاپ‌ها و تا ۲۰۲۲ برای دسکتاپ‌ها).
در تمام این مدت، استراتژی روابط عمومی اینتل تکراری بوده: تأکید بر اینکه شرایط داخلی خوب پیش می‌رود، مشکلات در حال برطرف شدن هستند، برنامه زمانی حفظ شده، و کمی انعطاف در تاریخ عرضه محصولات.
در مورد فعلی هم اینتل به رویترز گفته که تراشه‌های Panther Lake تا تاریخ ۳۰ ژوئیه «کاملاً طبق برنامه» پیش می‌روند. این شرکت تأیید کرده که این تراشه‌ها در نیمه دوم سال ۲۰۲۵ با فناوری ۱۸A عرضه خواهند شد و مدل‌های بیشتری در سال ۲۰۲۶ خواهند آمد. بنابراین ممکن است که روند تولید با مشکلاتی همراه باشد، اما این مشکلات لزوماً فراتر از برنامه‌ریزی قبلی این شرکت نیستند.
اینتل در چند سال اخیر شرایط سختی داشته، اما سال ۲۰۲۵ به‌خصوص برای این شرکت سال دشواری بوده است. در سه‌ماهه دوم ۲۰۲۵ اینتل زیانی معادل ۲.۹ میلیارد دلار گزارش کرده، در حالی که در مدت مشابه سال گذشته نیز ۱.۶ میلیارد دلار ضرر داده بود. در مجموع، زیان اینتل در سال ۲۰۲۴ به ۱۸.۸ میلیارد دلار رسید.
بخشی از این ضررها مربوط به تغییرات گسترده‌ای است که توسط مدیرعامل جدید، لیپ-بو تن، در حال اجراست. این تغییرات فعلاً بیشتر شامل اخراج کارکنان و حذف پروژه‌ها بوده‌اند. ماه گذشته اینتل ۲۴۰۰ شغل را در ایالت اورگان حذف کرد.
این در حالی است که ممکن است تعداد کل اخراجی‌ها به ۲۴ هزار نفر برسد. ساخت کارخانه برنامه‌ریزی‌شده در اوهایو همچنان ادامه دارد، اما با تأخیر. همچنین تأسیسات تولید و آزمایش در آلمان و لهستان به‌طور کامل لغو شده‌اند.
این شرکت بخش خودرویی خود را تعطیل کرده و واحد رباتیک و بیومتریک RealSense را نیز به‌عنوان شرکتی مستقل جدا کرده است. اینتل هنوز درباره وضعیت کارت‌های گرافیک اختصاصی سری Arc اظهارنظری نکرده، اما از ژانویه تاکنون محصول جدیدی در این زمینه عرضه نکرده، در حالی که شرکت‌های انویدیا و ای‌ام‌دی محصولات نسل بعدی متعددی ارائه کرده‌اند.
تن همچنین گفته که همه طراحی‌های مهم تراشه باید با تأیید شخص او انجام شوند؛ سیاستی که باعث بازگشت قابلیت Hyper-threading به محصولات نسل بعدی سرور شده است. او گفته این سیاست باعث بهبود عملکرد شرکت و کاهش هزینه‌های توسعه خواهد شد.
با این حال، یکی از برنامه‌های دوره گلزینگر همچنان زنده است: اینتل قصد دارد فناوری‌های ۱۸A و ۱۴A را به مشتریان خارجی نیز ارائه دهد. اما تن گفته سرمایه‌گذاری روی ۱۴A تنها در صورت وجود تعهد رسمی مشتریان انجام خواهد شد.
به بیان دیگر، اگر اینتل نتواند مشتری کافی جذب کند (موضوعی که با توجه به سابقه اخیرش محتمل است)، ممکن است به‌طور کامل فناوری ۱۴A و سایر فناوری‌های آینده را کنار بگذارد.
تن در یادداشتی که در تاریخ ۲۴ ژوئیه برای تمام کارکنان اینتل فرستاده، نوشته: دیگر خبری از چک سفید امضا نیست. هر سرمایه‌گذاری باید از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر باشد.
