اختلالات خوردن گروهی از شرایط است که با رابطه ناسالم با غذا مشخص می شود . این اختلال در دوران نوجوانی و جوانی رشد می کنند و در دختران و زنان بسیار شایع تر است. هیچ کس دقیقاً نمی داند چه چیزی باعث اختلالات خوردن می شود. با این حال، به نظر می رسد مسائل مربوط به سلامت روان مانند عزت نفس پایین، افسردگی، اضطراب، مشکل در برخورد با احساسات و مشکلات مصرف مواد باعث افزایش خطر می شود. این مقاله از فروشگاه آنلاین لوازم آرایشی و بهداشتی سلامتی و زیبایی به بررسی موضوع علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟ می پردازد. در ادامه با ما همراه باشید.
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
در ابتدا، تمرکز بر غذا ممکن است راهی برای به دست آوردن کنترل بر یک جنبه از زندگی یک فرد باشد. اگرچه ممکن است صرفاً با خوردن کمی بیشتر یا کمتر از حد معمول شروع شود، اما این رفتار در نهایت می تواند زندگی آنها را تسخیر کند. تشخیص علائم اختلال خوردن، به خصوص در مراحل اولیه، ممکن است سخت باشد. افراد مبتلا به اختلالات خوردن ممکن است سعی کنند محدودیت های غذایی خود را پنهان کنند یا لباس های گشاد بپوشند تا کاهش وزن را پنهان کنند.
اختلال خوردن یک وضعیت پزشکی جدی است که می تواند عواقب سلامتی طولانی مدت داشته باشد. به همین دلیل است که اگر فکر می کنید ممکن است شما یا یکی از نزدیکانتان به اختلال خوردن مبتلا باشید، کمک گرفتن بسیار مهم است.
انواع اختلالات خوردن
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
چهار نوع اصلی از اختلالات خوردن وجود دارد .
بی اشتهایی عصبی
افراد مبتلا به این اختلال خوردن از طریق رژیم های غذایی بیش از حد ، محدودیت کالری و ورزش شدید وزن خود را کاهش می دهند که گاهی تا حد گرسنگی می رسد. آنها احساس می کنند که هرگز نمی توانند به اندازه کافی لاغر باشند و حتی پس از کاهش وزن زیاد، خود را دارای اضافه وزن می دانند.
مقاله پیشنهادی: مطالعه نشان می دهد که کمتر غذا خوردن بهترین راه برای کاهش وزن نیست
پرخوری عصبی
افراد مبتلا به این اختلال خوردن چرخه هایی را پشت سر می گذارند که در آن مقادیر زیادی غذا می خورند که به پرخوری معروف است. سپس از طریق استفراغ، ورزش شدید یا سایر رفتارها پاکسازی می‌کنند تا از افزایش وزن جلوگیری کنند. احساس اینکه کنترل خود را بر غذا خوردن از دست داده اید، نشانه این اختلال خوردن است.
اختلال پرخوری
این اختلال خوردن شامل دوره هایی از خوردن مقادیر زیاد غذا در یک دوره کوتاه است. ممکن است احساس کنید نمی توانید کنترل کنید چه چیزی یا چه مقدار می خورید. و ممکن است سعی کنید آن را پنهان کنید، حتی برای افراد نزدیک به شما. پرخوری حداقل یک بار در هفته به مدت سه ماه یا بیشتر به عنوان اختلال پرخوری در نظر گرفته می شود.
اختلال مصرف غذای محدود کننده/اجتنابی (ARFID)
افراد مبتلا به این اختلال خوردن یا خیلی کم غذا می خورند یا از غذاهایی با رنگ ها، بوها، بافت ها یا طعم های خاص برای کمک به کاهش وزن خودداری می کنند. برخی از پزشکان ARFID را یک اختلال تغذیه انتخابی می نامند. معمولا در دوران کودکی شروع می شود. اما بر خلاف افراد معمولی، کودکان مبتلا به ARFID وقتی بزرگتر می شوند از آن خارج نمی شوند.
راهکاری نوین برای لاغری بدون رژیم غذایی ژل لاغری هات چیلی
ژل لاغری سریع بدن و چربی سوز موضعی و فوری هات چیلی با عملکردی قوی و فوری کمک به کاهش سایز به صورت موضعی می کند.
کرم لاغری هات چیلی لاغر کننده،سفت کننده و کاهش سایز موضعی بدن غنی شده با کلاژن و الاستین و اسید هیالورونیک میباشد.
در نتیجه کرم لاغری کاهش سایز و فرم دهنده هات چیلی سفت کننده بدن و ژل فرم دهنده بدن پس از کاهش سایز و کاهش وزن نیز میباشد و کمک می کند تا پس از لاغری پوست بدن شل و افتاده نشود.
سایر اختلالات خوردن
چند اختلال خوردن دیگر نیز وجود دارد، از جمله:
ارتورکسی عصبی
افراد مبتلا به این اختلال غذایی آنقدر به تغذیه سالم وسواس دارند که به شدت چیزی را که می خورند محدود می کنند. رژیم غذایی محدود آنها ممکن است منجر به کمبود مواد مغذی شود.
پیکا
این زمانی است که شخصی چیزهایی را می خورد که غذا نیستند، مانند علف، خاک یا گچ. اغلب با شرایط سلامت روانی مانند اختلال طیف اوتیسم یا اسکیزوفرنی مرتبط است. پیکا در صورت عدم درمان می تواند برای سلامتی شما مضر باشد.
اختلال پاکسازی
افراد مبتلا به این اختلال غذایی با استفراغ، استفاده از ملین ها یا مصرف داروهای ادرار آور، خود را از غذایی که خورده اند پاک می کنند. اختلال پاکسازی با پرخوری عصبی متفاوت است زیرا هیچ پرخوری غذایی قبل از پاکسازی انجام نمی شود.
اختلال نشخوار فکری
در این وضعیت نادر، غذایی که اخیراً خورده شده به دهان باز می گردد. گاهی اوقات، فرد ممکن است دوباره غذا را بجود و قورت دهد و متوجه نشود که این کار را انجام می دهد.
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
سایر اختلالات تغذیه یا خوردن مشخص شده (OSFED).
پزشکان از این اصطلاح چتر برای توصیف علائمی استفاده می کنند که دقیقاً با هیچ اختلال خوردن دیگری مطابقت ندارد. OSFED ممکن است شامل برخی اما نه همه علائم بی اشتهایی، پرخوری عصبی یا سایر اختلالات خوردن باشد. مانند سایر اختلالات خوردن، می تواند راهی برای احساس کنترل بیشتر یا مقابله با احساسات ناخوشایند باشد. افراد مبتلا به OSFED، درست مانند افراد مبتلا به انواع دیگر اختلالات خوردن، نیاز به درمان دارند.
جست‌وجوی علائم زیر می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید که آیا شما یا کسی که به او اهمیت می‌دهید، اختلال خوردن دارد یا خیر.
علائم بی اشتهایی عصبی
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ترس شدیدی از افزایش وزن دارند . آنها اغلب رژیم می گیرند و بیش از حد ورزش می کنند، گاهی اوقات تا حد گرسنگی. حدود یک سوم تا نیمی از افراد مبتلا به بی اشتهایی نیز با استفراغ یا مصرف مقدار زیادی ملین، پرخوری کرده و پاک می شوند . آنها ممکن است فکر کنند با وجود کمبود وزن، اضافه وزن دارند.
این تصویر تحریف شده از بدن ممکن است باعث شود که آنها با وسواس کالری شماری کنند و فقط به خود اجازه دهند بخش های کوچکی از غذاهای خاص را به خود اختصاص دهند. افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است متوجه نشوند که دچار اختلال خوردن هستند یا به طور جدی کمبود وزن دارند.
علائم بی اشتهایی در ابتدا می تواند نامحسوس باشد زیرا به کندی ایجاد می شود. ممکن است به عنوان علاقه به رژیم گرفتن قبل از رویدادی مانندیک میهمانی باشد. اما با پیشرفت این اختلال، وسواس آنها در مورد وزن تشدید می شود. این یک چرخه معیوب ایجاد می کند: هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، بیشتر نگران وزن و وسواس بیشتری است.
بی اشتهایی دو نوع فرعی دارد که هر کدام مجموعه ای از علائم خاص خود را دارند.
افراد مبتلا به نوع محدود کننده بی اشتهایی:
مقدار غذایی که می خورند را به شدت محدود کنیدروزه بگیرید یا از رژیم غذایی محدود استفاده کنیدانواع خاصی از غذاها مانند کربوهیدرات ها یا چربی ها را حذف کنیدبیش از حد ورزش کنید
افراد مبتلا به بی اشتهایی :
مقدار غذایی که می خورند را به شدت محدود کنیداپیزودهای پرخوری و سپس پاکسازی غذایی که خورده اند از طریق استفراغ، ورزش شدید یا ملین ها داشته باشند.
اینها می توانند علائم هر دو نوع بی اشتهایی باشند:
کاهش وزن زیادپوشیدن لباس های گشاد و حجیم برای پنهان کردن کاهش وزنتمرکز بسیار روی غذا، رژیم غذایی و کالری شماری پرهیز از صرف غذا یا نخوردن غذا در حضور دیگرانتهیه غذای مفصل برای دیگران اما نخوردن آنهاورزش بیش از حداظهار نظر در مورد وزن بیش از حد پریود نشدن داشتن علائم فیزیکی مانند یبوست یا درد معدهباور نکنید که خیلی لاغر هستند
کاهش وزن تنها نشانه ای نیست که باید به دنبال آن باشید، زیرا همه افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی دچار کمبود وزن نیستند. برخی از افراد در محدوده وزنی سالم یا دارای اضافه وزن هستند، اما رژیم غذایی محدود آنها همچنان به بدن آنها فشار وارد می کند.
از آنجایی که افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است آن را پنهان کنند، این اختلال خوردن ممکن است قبل از اینکه اطرافیان متوجه اشتباهی شوند، شدید شود.
اگر فکر می‌کنید فردی که به او اهمیت می‌دهید مبتلا به بی‌اشتهایی است، برای پزشک مهم است که فوراً او را ارزیابی کند. در صورت عدم درمان، بی اشتهایی می تواند منجر به عوارض جدی مانند سوء تغذیه و نارسایی اندام شود.
با این حال، با درمان، بیشتر افراد مبتلا به بی اشتهایی، وزن از دست داده‌شان را دوباره به دست می‌آورند و از مشکلات جسمی ناشی از این اختلال بهبود می‌یابند.
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
علائم ذهنی و رفتاری بی اشتهایی عصبی
فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ممکن است:
به شدت روی غذا، رژیم غذایی و کالری دریافتی تمرکز کننداز افزایش وزن بترسند، مثلاً خود را وزن کنند یا اغلب در آینه نگاه کنندتصویر بدنی تحریف شده ای دارند – فکر می کنند وقتی وزن مناسب یا کم وزنی دارند اضافه وزن دارند.غذاهای بسیار خاص یا گروه های غذایی که ممکن است کم چرب و کالری باشند بخورندبرای غذا نخوردن بهانه بیاورند یا در مورد میزان غذایشان صراحتا صحبت نکننداغلب از بدنشان انتقاد کنندباور نکنند کاهش وزن یا محدودیت غذایی آنها یک مشکل استدر تمرکز مشکل دارنداز دست دادن علاقه به رابطه جنسیاز دوستان و موقعیت های اجتماعی دوری کنندعلائم سایر شرایط سلامت روان مانند عصبانیت، افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری را داشته باشند
علائم فیزیکی بی اشتهایی عصبی
به دنبال علائم فیزیکی مانند:
لاغری فوق العادهخستگی و ضعفسرگیجه و غشپوست خشک یا زردموهای نازکی که به راحتی می ریزندناخن های شکنندهموهای نرم و پرزدار به نام لانوگو در سراسر بدندرد شکم، نفخ یا یبوستوقتی هوا گرم است احساس سرما می کنیدآسیب دندان در اثر استفراغ اجباریتورم بازو یا پاشکستگی استخوانبدون دوره قاعدگی
علائم پرخوری عصبی
افراد مبتلا به پرخوری عصبی دوره‌هایی دارند که در آن مقادیر زیادی غذا می‌خورند (به نام پرخوری). این پرخوری ها با پاکسازی ( استفراغ یا استفاده از ملین ها)، روزه گرفتن ، یا ورزش بیش از حد به دلیل احساس گناه در مورد پرخوری به دنبال می آیند. ممکن است بیرون آمدن از این چرخه پاکسازی بیش از حد برای آنها سخت باشد.
شما می توانید به بولیمیا در هر اندازه بدنی مبتلا شوید. برخلاف سایر اختلالات خوردن، افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است دچار کمبود وزن یا اضافه وزن نباشند. اما آنها همان ترس شدید از افزایش وزن و تصویر بدنی مخدوش را دارند. آنها خود را اضافه وزن می بینند و می خواهند وزن کم کنند. به دلیل احساس شرم، ممکن است سعی کنند اختلال خوردن خود را پنهان کنند، مثلاً با پوشیدن لباس های گشاد.
علائم ذهنی و رفتاری پرخوری عصبی
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
مراقب این علائم رایج پرخوری عصبی باشید:
خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاهاغلب به دستشویی رفتن یا استفاده از ملین ها یا دیورتیک ها بعد از غذاحذف وعده های غذایی، نخوردن غذا در حضور دیگران یا خوردن وعده های غذایی بسیار کمتمرکز بیش از حد بر وزن یا تصویر بدنمدام رژیم گرفتنورزش بیش از حداحساس گناه یا شرم از خوردن آنها پوشیدن لباس های گشاد برای پنهان کردن بدنشاناستفاده از آدامس، دهانشویه یا نعناع اغلبکناره گیری از دوستان و خانوادهاحساس خارج شدن از کنترلداشتن مشکلات افسردگی، اضطراب یا مصرف مواد
علل، علائم و انواع اختلال خوردن چیست؟
علائم فیزیکی پرخوری عصبی
علائم فیزیکی پرخوری عصبی عبارتند از:
یبوسترفلاکس اسیدگونه ها و فک متورمآسیب دندان جای زخم و خراش روی بند انگشتان ناشی از استفراغ اجباریغش کردنضعفچشم های خون آلوددوره های قاعدگی نامنظم
پرخوری عصبی با درمان شناختی رفتاری، داروهای ضد تشنج خاص، داروهای ضد افسردگی یا ترکیبی از این درمان ها قابل درمان است. اگر فکر می‌کنید که شما یا کسی که به او اهمیت می‌دهید مبتلا به پرخوری عصبی است، بسیار مهم است که به دنبال کمک باشید.
علائم اختلال پرخوری
افراد مبتلا به اختلال پرخوری، دوره های مکرری را تجربه می کنند که در آن مقادیر زیادی غذا می خورند. مانند افراد مبتلا به بولیمیا، اغلب در طول این دوره‌ها احساس می‌کنند که کنترلی ندارند و بعداً نسبت به آن احساس گناه و شرم می‌کنند. آنها در توقف چرخه پرخوری مشکل دارند. از آنجایی که آنها تمایل به مصرف بیش از حد غذا دارند، در معرض خطر بیشتری برای چاقی و عوارض پزشکی مرتبط هستند. با این حال، اختلال پرخوری می تواند افراد با هر اندازه بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
برخلاف سایر اختلالات خوردن، اختلال پرخوری در مردان تقریباً به همان اندازه در زنان شایع است. اگرچه اختلال پرخوری می تواند در هر سنی شروع شود، اما نوجوانان به دلیل فشارهای اجتماعی که با آن مواجه هستند آسیب پذیر هستند.
علائم ذهنی و رفتاری پرخوری
فرد مبتلا به اختلال پرخوری ممکن است:
در مدت زمان کوتاهی مقدار زیادی غذا بخوریدزمانی که گرسنه نیستند یا تا زمانی که بیش از حد سیر نشده اند غذا بخوریدخیلی سریع غذا بخوریدغذا را مخفی کنید یا به تنهایی بخوریداحساس می کنند نمی توانند غذا خوردن خود را کنترل کنندلباس های گشاد بپوشید تا بدن خود را پنهان کنیدوعده های غذایی را حذف کنید یا از غذا خوردن در حضور دیگران اجتناب کنیدمدام رژیم بگیر یددر مورد غذا خوردن خود احساس افسردگی، شرم، مضطرب یا گناه می کنند
علائم فیزیکی پرخوری
برخی از علائم فیزیکی و عوارض اختلال پرخوری عبارتند از:
افزایش وزنفشار خون بالاکلسترول بالادیابت نوع 2بیماری قلبی
از آنجایی که پرخوری منجر به چاقی می شود، در صورت عدم درمان می تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد. برنامه های کاهش وزن رفتاری می تواند هم برای کاهش وزن و هم برای کنترل میل به پرخوری مفید باشد.
علائم اختلال مصرف غذای محدودکننده/اجتنابی (ARFID)
افراد مبتلا به ARFID از برخی غذاها اجتناب می کنند و میزان خوردن آنها را محدود می کنند. هدف کاهش وزن نیست و تصویر بدنشان تحریف نشده است. در عوض، آنها می ترسند یا علاقه ای به خوردن ندارند. معمولاً این رفتار ناشی از ترس، اضطراب یا ضربه است.
علائم ذهنی و رفتاری ARFID
افراد مبتلا به ARFID ممکن است:
نگران خفگی، استفراغ یا داشتن مشکلات دیگر هنگام غذا خوردن باشندوقتی غذاهای خاصی می خورند گلو می گیرنددر مورد انواع غذایی که می خورند بسیار حساس باشند، از غذاهایی با رنگ، بو، بافت یا طعم خاص اجتناب کنند.اشتها یا تمایلی به خوردن ندارندهنگام غذا خوردن بسیار ناراحت یا مضطرب می شوندمیزان خوردن را به شدت محدود کنند
علائم فیزیکی ARFID
به دنبال این علائم باشید، که می تواند نشان دهنده ARFID باشد:
کاهش وزن شدیددرد یا گرفتگی شکمیبوستموهای ظریفی به نام لانوگو در تمام بدن آنها وجود داردعضلات ضعیفسرگیجه یا غشدوره های قاعدگی نامنظمدمای پایین بدن
سخن پایانی
اختلال خوردن زمانی است که فردی با غذا رابطه ناسالم داشته باشد. بی اشتهایی عصبی، اختلال پرخوری و پرخوری عصبی نمونه هایی از اختلالات خوردن هستند. این شرایط در صورت عدم درمان می توانند عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کنند. اما با درمان و حمایت صحیح، بسیاری از افراد می توانند بر اختلال خوردن غلبه کنند و رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنند.
سوالات متداول اختلال خوردن
شایع ترین علامت اختلال خوردن چیست؟
علائم به نوع اختلال خوردن بستگی دارد، اما می‌تواند شامل محدود کردن مقدار غذا خوردن، خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه، استفراغ یا استفاده از ملین‌ها بعد از غذا خوردن و فقط خوردن غذاهای خاص باشد.
آیا اختلال خوردن یک بیماری روانی است؟
اختلال خوردن یک وضعیت سلامت روان است. این با افکار و رفتارهای ناراحت کننده مرتبط است و می تواند به تصویر بدن و رابطه شما با غذا آسیب برساند.
نحوه بهبودی از اختلال پرخوری؟
خوردن در فواصل منظم و اجتناب از چیزهایی که باعث پرخوری شما می شود می تواند به بهبودی شما کمک کند.
آیا اختلالات خوردن ژنتیکی است؟
ژن ها در اختلالات خوردن نقش دارند. این شرایط ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است.
منبع
