سروش صحت به واسطه بازیگری، کارگردانی، نویسندگی و اجرا، چهره‌ای محبوب است و این روزها با اجرای برنامه «اکنون» بیش از پیش در مرکز توجه‌ها قرار گرفته. با تماشای همین چند قسمت از برنامه «اکنون» می‌توانیم دریابیم که این برنامه حتی از «کتاب‌باز» هم چند پله‌ای بالاتر است و صحت هم در انتخاب مهمان‌ها و هم چگونگی گفت‌وگو با آنها حرفه‌ای‌تر عمل می‌کند. ضمن اینکه فضای به نسبت بازتر پلتفرم هم به نسبت تلویزیون دست او را برای انتخاب مهمان‌ها و شیوه گفت‌وگو بازتر گذاشته است.
به گزارش فیلم‌نیوز، آگراندیسمان این هفته را به بررسی فعالیت سروش صحت در برنامه «اکنون» اختصاص داده‌ایم و قرار است درباره دلایل موفقیت اکنون بنویسیم.
حضور مهمانانی چون «نهال تجدد» اعتبار ویژه‌ای به برنامه «اکنون» داده است.
انتخاب مهمان‌ها | زمانی که سروش صحت و محمدرضا رضاییان بعد از «کتاب‌باز» تصمیم گرفتند برنامه «اکنون» را برای پلتفرم فیلیمو تولید کنند، گمان می‌کردیم مثل خیلی از برنامه‌های شبکه نمایش خانگی برای جلب توجه مخاطبان سراغ چهره‌های مطرح خواهد رفت. بهرحال فرمول ساخت برنامه در پلتفرم‌ها با تلویزیون متفاوت است و خیلی از برنامه‌ها بدون حضور سلبریتی‌ها دیده نمی‌شوند. نکته مهم اینجاست که صحت برخلاف پیش‌بینی، سراغ چهره‌های همیشه حاضر در شبکه خانگی نرفت و دست روی مهمان‌هایی گذاشت که هرکدام در رشته خودشان صاحب امضا بودند و حرف‌های بسیار مهمی برای گفتن داشتند. اتفاقا صحت همراه با تیم «اکنون» از باز بودن فضای پلتفرم‌ها به بهترین شکل استفاده کرد و میزبان افرادی شد که شاید هیچ‌گاه نمی‌توانستیم آنها را در تلویزیون ببینیم و حتی در صورت حضور هم شاید مصاحبه با آنها تا این حد بی‌پرده و جذاب پیش نمی‌رفت. نهال تجدد، حمید علیدوستی، سهراب پورناظری، تینا پاکروان و … جزو مهمان‌هایی بودند که علاقه‌مندان برنامه «اکنون» را شگفت‌زده کردند. بخش‌های مختلف مصاحبه‌هایشان در فضای مجازی بارها و بارها دست‌به‌دست شد و به چهره‌های جذاب‌تری نزد مخاطبان تبدیل شدند.
سروش صحت در برنامه «اکنون» نشان داد که تا چه اندازه سرشار از معلومات است.
تسلط روی موضوع و ساده‌سازی | صحت در «کتاب‌باز» ثابت کرده بود فردی واقعا کتاب‌باز است و بهترین گزینه برای اجرای چنین برنامه‌ای به حساب می‌آید. حالا در «اکنون» هم همین کتاب‌باز بودنش به مهمترین برگ برنده‌اش بدل شده. او در گفت‌وگو با مهمان‌ها مدام از کتاب‌های مختلف فکت می‌آورد و سعی می‌کند اطلاعات بیشتری درباره مسائلی که مطرح می‌شود به مخاطبان بدهد. وقتی حس می‌کند ممکن است جایی از حرف‌های مهمان برنامه به نظر مخاطب پیچیده به نظر برسد، از او می‌خواهد متوقف شود و شروع می‌کند به ساده‌ترین شکل درباره آن مسئله صحبت می‌کند یا از مهمان برنامه می‌خواهد توضیح بیشتری بدهد. به‌طور کلی اجازه نمی‌دهد مخاطبانش سردرگم شوند یا احساس کنند سطح برنامه آنقدر بالاست که نمی‌توانند با آن ارتباط بگیرند. هر مخاطبی با هر سطح سوادی اگر علاقه‌مد به «اکنون» باشد می‌تواند برنامه را ببیند و درک کند. نکته مهم اینکه با وجود تسلطش روی ادبیات، هیچ‌ووقت نه ژست روشنفکری می‌گیرد و نه رفتارش با تبختر همراه است.
سروش صحت میزبان شلیسته‌ای برای مهمانان «اکنون» است.
شیوه گفت‌وگو | هر قسمت از برنامه «اکنون» شروع متفاوتی با دیگری دارد. مثلا صحت گفت‌وگو با حمید علیدوستی را از کلام خودش شروع می‌کند. وقتی حالش را می‌پرسد و جواب «عالی» را می‌شنود، درباره اینکه چطور می‌شود آدم احساس عالی بودن کند حرف می‌زند و به دل مصاحبه می‌رود. در گفت‌وگو با عبدالجبار کاکاوند از یک عکس شروع می‌کند. عکس چهار سالگی کاکاوند را نشانش می‌دهد و وقتی او شروع به صحبت درباره عکس می‌کند از کودکی‌اش و چگونگی علاقه‌اش به شعروشاعری می‌پرسد و به این شیوه وارد گفت‌وگو می‌شود. یکی از مهمترین ویژگی‌های صحت در گفت‌وگو این است که در هیچ نقطه‌ای ارتباطش با مصاحبه قطع نمی‌شود. تمام مدت آنقدر مشتاق به صحبت‌های مهمان گوش می‌دهد و با او مشارکت می‌کند که هیچ سوال یا ابهامی باقی نمی‌ماند و در عین حال مصاحبه درست به سمتی می‌رود که صحت از پیش برنامه‌ریزی کرده است. گفت‌وگوها به‌قدری صمیمی و جذاب پیش می‌روند که در هیچ جایی حس نمی‌کنیم حوصله‌مان سر رفته یا علاقه‌ای به شنیدن ادامه آن نداریم. اکثر گفت‌وگوهای «اکنون» علاوه بر صمیمیتی که در انها جاری است پر از مطالبی است که با شنیدن آنها چیزی به مخاطبان اضافه می‌شود.
سروش صحت در گفت وگو با سهراب پورناظری نشان داد در مباحث موسیقی هم دستی بر آتش دارد.
استفاده از پتانسیل شبکه خانگی| صحت به‌خوبی از پتانسیل پلتفرم‌ها و فضای بازترشان نسبت به تلویزیون استفاده می‌کند و در گفت‌وگو با هریک از مهمان‌ها مواردی را مطرح می‌کند که باعث جذابتر شدن مصاحبه می‌شود. مثلا در گفت‌وگو با سهراب پورناظری، مصاحبه را به سمتی می‌کشد که همه از زبان او بشنوند که فردی مثل سهراب پورناظری هم آهنگ شیش و هشتی مثل شهرام شب‌پره گوش می‌دهد و این مسئله هیچ اشکالی هم ندارد. یا مثلا در گفت‌وگو با عبدالجبار کاکایی از اشتباه ترانه در یکی از آهنگ‌های محبوب هایده حرف می‌زند تا همه را متوجه این مسئله کند که موسیقی خیلی وقت‌ها کلام را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اینکه همه مدام ترانه «دست کبوترهای عشق واسه کی دونه بپاشه» را می‌خوانند بدون اینکه توجه کنند کبوتر دستی ندارد و این اشتباه در خوانش اولیه بوده است. یا مثلا در گفت‌وگو با حمید علیدوستی بخشی از مصاحبه را به دخترش ترانه اختصاص می‌دهد؛ چهره‌ای که این روزها ممنوع‌الکار است و همه منتظر شنیدن خبرهایی درباره او هستند. علاوه بر اینها صحت مثلا با دعوت از نهال تجدد و گفت‌وگو با او درباره شعر فارسی اجازه می‌دهد مخاطبان به درک جدیدی از شعر و زبان فارسی برسند.
یکی از گفت وگو‌های خوب سروش با ایرج طهماسب بود.
معاشرت خارج از کادر | یکی از بخش‌های جذاب گفت‌وگوهای صحت معاشرت‌هایی خارج از چارچوب اصلی است که به صورت سیاه‌وسفید پخش می‌شود. جایی که به همراه حمید علیدوستی گرامافون را روشن می‌کنند و صفحه می‌گذارند یا جایی که همراه با کاکاوند و سایر عوامل پشت‌صحنه دنبال آهنگ آتشی ز کاروان جدا مانده می‌گردند و … موقعیت جذابی ایجاد می‌کند. فضا صمیمانه‌تر می‌شود و انگار مخاطبان هم در خودمانی میان آنها حضور دارند. به‌طور کلی سروش صحت به استانداردی در اجرای برنامه «اکنون» رسیده است که مخاطبان حتی اگر مهمان برنامه را نشناسند یا از او خوششان نیاید باز هم ترجیح می‌دهند برنامه را تماشا کنند چون مطمئنند صحت حتما چیزی برای ارائه در هر قسمت دارد.
برنامه «اکنون» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدرضا رضاییان و میزبانی سروش صحت سه‌شنبه‌ها به شکل اختصاصی از پلتفرم «فیلیمو» منتشر می‌شود.
