ساره بیات با فیلم سینمایی «چشم بادومی» بعد از پنج سال دوری از سینما بار دیگر به این عرصه بازگشته است. او در این فیلم ایفاگر نقش مادر دختری نوجوان است که دنیا را به گونهای دیگر فهم میکند؛ دختری که علاقه بسیار زیادش به یک خواننده کرهای، زندگیاش را تحتتاثیر قرار داده است. بیات بهخوبی توانسته است فاصله میان نسلها، نگرانیها، خستگیها و احساسات متضاد مادری با این ویژگیها را به نمایش بگذارد.
به گزارش فیلمنیوز، به بهانه نمایش فیلم سینمایی «چشم بادومی» به کارگردانی ابراهیم امینی، نگاهی داریم به بازی ساره بیات در این فیلم.
ویژگی ظاهری | ساره بیات در فیلم سینمایی «چشمبادومی» شمایلی از یک مادر دهه پنجاهی را پیش رویمان میگذارد؛ زنی ساده که درگیر زندگی روزمره است و از علایق دختر نوجوانش چیزی نمیداند. ظاهری ساده دارد. مرتب است به خودش میرسد اما آرایش روی صورتش کاملا معمولی است. ردی از عمل جراحی و بوتاکس و ژل روی صورتش دیده نمیشود و در بیشتر اوقات او را با پالتوی بلند و شال روی سر میبینیم.
ساره بیات در فیلم «چشم بادومی» نقش یک مادر مستاصل را به خوبی بازی کرده است.
اهمیت نقش | ملوک با اینکه خودش هم در نوجوانی دختر پر شروشوری بوده اما به خاطر فاصله گرفتن از آن دوران و غرق شدن در زندگی روزمره، نوجوانی خودش را فراموش کرده و حالا درگیر قوانین دستوپاگیری شده است که نمیتواند بپذیرد دخترش از آنها فراتر برود. او درکی از علایق دختر نوجوانش ندارد. نمیتواند قبول کند یک خواننده کرهای تا این حد ذهن دخترش را درگیر کرده باشد. زنی سنتی است که در مواجهه با بحران روحی دخترش به جای اینکه با او همراهی کند، قبل از هرچیز به دعا و جنگیر متوسل میشود. مدام از اینکه اهالی محله متوجه بیماری دخترش شوند ترس دارد و میخواهد هرطور شده مشکل را به شیوههایی که بلد است برطرف کند. از یک جایی به بعد رفتهرفته میپذیرد در ارتباط با فرزندانش بیش از حد سختگیری کرده و سعی میکند دنیا را از دید دخترش ببیند.
جنس بازی ساره بیات به گونهای است که مخاطب او را در قامت یک مادر مستاصل میپذیرد.
جنس بازی | بعد از مدتها در این فیلم شاهد بازی قدرتمندی از ساره بیات هستیم. او خیلی خوب توانسته است نگرانی، خستگی و درماندگی یک مادر را در ارتباط با دختر نوجوانش به نمایش بگذارد. در بروز احساساتش اغراق نمیکند به همین دلیل هم زمانهایی که از کوره در میرود و فریاد میکشد، با تمام وجود میتوانیم درکش کنیم. ساره بیات در این فیلم در نقش زنی اصالتا شیرازی ظاهر شده. گرچه در حالت عادی شیرازی صحبت نمیکند اما به وقت عصبانیت و اضطرار لحنش را تغییر میدهد و با لهجه شیرازی حرف میزند. او در طول فیلم از یک مادر جدی با قوانین سختگیرانه به مادری تبدیل میشود که از قید و بندها رها شده، به فرزندانش آزادی بیشتری میدهد و به تصمیمشان احترام میگذارد. در ادامه این تغییر است که آرامش در چهره و رفتارش هم نمود پیدا میکند.