-
سرمایش تبخیری در مقایسه با دیگر روش های سرمایش در سیکل پایه جذبی
تاریخ انتشار : 94/11/03
سرمایش تبخیری و انواع دیگر سرمایش در سیکل پایه جذبی
بطور كلي سه روش براي خنك كردن اجزاي گرمازا در سيكل پايه جذبي ارائه شده است :
1- سرمایش تبخيري (Evaporative - cooling)
هدف از روش سرمایش تبخیری، خنك كردن كندانسور و جاذب بطور مستقيم و تبخيري است با اينكه سرمایش تبخیری اكنون مراحل اوليه خود را پشت سر مي گذارد، اما بخاطر مزايايي كه دارد بسيار مورد توجه قرار گرفته است. برتري هاي سرمایش تبخیری در برابر روش دفع حرارت با برج خنك كننده شامل : بهاي ساخت كمتر، بهاي نصب كمتر ، عدم نياز به استفاده از اسيد براي پاك كردن سطوح انتقال حرارت به مدت طولاني و … همچنين دفع حرارت تبخيري در برابر خنك كردن خشك مزايايي را داراست:
1-خنك كردن خشك احتمال كريستاليزاسيون را افزايش مي دهد.
2-در خنك كن تبخيري دماي ژنراتور به علت دماي پايين دفع حرارت كمتر است.
3-اگر دما بيش از نقطه جوش آب باشد (كه در خنك كردن با هواي خشك هست) نياز به تكنولوژي بالاتري براي كاركرد مطمئن و به صرفه وجود خواهد داشت. اما باز هم به دليل استفاده از آب (گر چه به مقدار كم) اين شيوه براي مساله مورد بررسي انتخاب نشده است.
2 سرمایش با آب
در اين روش بخار فوق اشباع در كندانسور از پوسته يك مبدل حرارتي مي گذرد تا بوسيله آب سرد داخل لوله به آب اشباع تبديل شود. همچنين آب سرد در محفظه جاذب از داخل لوله هايي مي گذرد تا گرماي ناشي از جذب شدن مبرد بوسيله بروميد ليتيم غليظ را بگيرد. اين آب سرد مورد نياز براي خنك كردن در يك برج خنك كننده جداگانه توليد خواهد شد.
با توجه به اينكه هدف از طراحي ماشين جذبي با حداقل استفاده از منابع طبيعي از جمله آب بوده اين روش چندان مطلوب به نظر نمي رسد.
3- سرمایش با هوا
به علت اينكه هوا ظرفيت حرارتي بسيار كمتري نسبت به آب دارد, نمي توان هوا را مانند آب از داخل لوله ها عبور داد تا عمل خنك كن صورت گيرد. در نتيجه در اين روش بخار فوق اشباع پس از خروج از ژنراتور وارد لوله هايي مي شود كه هوا توسط فن بر آن دميده مي شود تا به صورت مايع اشباع يا مادون سرد در آيد. كندانسور هوا- خنك از آن جهت كه پيش از اين در ماشين هاي تبريد مورد استفاده قرار گرفته اند از لحاظ طراحي روش حل مشخصي دارند كه بعدا به آن اشاره خواهد شد.